Ucz się ukraińskiego w zaledwie 2 do 4 tygodni! Ucz się języka ukraińskiego w łatwy, przyjemny i szybki sposób. Niezależnie od tego, czy jesteś kompletnym początkującym, czy znasz już kilka zwrotów po ukraińsku, będziesz zaskoczony, jak szybko się uczysz! Pobierz Powiedz mi więcej.
Od kilku dni cały świat żyje tylko jednym tematem: atakiem Rosji na Ukrainę. Wojna za naszą wschodnią granicą sprawia, że wszyscy odczuwamy niepokój, smutek i gniew. To odbija się również na najmłodszych. Jednak jak sobie w tym wszystkim radzą ukraińskie dzieci? – Widzę w nich niewyobrażalny smutek – mówi Anna Zawadzka, nauczycielka z jednej z warszawskich podstawówek. Zobacz film: "Nie tylko ilość snu jest ważna. Liczy się też jakość" spis treści 1. Ukraińskie dzieci w polskich szkołach 2. Wsparcie dzieci z Ukrainy 3. "Jesteśmy razem i to jest najważniejsze" 1. Ukraińskie dzieci w polskich szkołach Wojna w Ukrainie odbija się przede wszystkim na najmłodszych. Ciągłe poczucie zagrożenia i bezradność towarzyszy dzieciom w całym kraju. Ponadto uciekając z ogarniętej wojną Ukrainy, muszą pożegnać swoich ojców, ponieważ mężczyźni w wieku poborowym nie mogą opuścić kraju. To dla dzieci niewyobrażalne obciążenie. Matki z dziećmi na granicy (GettyImages) Zarówno polskie, jak i ukraińskie dzieci, które przebywają na terenie RP od dłuższego czasu, mierzą się z trudnymi emocjami związanymi z wojną. Docierają do nich kolejne wiadomości, widzą również reakcje dorosłych, ma na nie również wpływ dezinformacja szerzona w plotkach rówieśników. Jak z tymi wszystkimi emocjami radzą sobie dzieci w wieku szkolnym? Czy dzieci z Ukrainy mogą liczyć na wsparcie ze strony rówieśników i nauczycieli? Zapytaliśmy o to nauczycielkę ze Szkoły Podstawowej nr 400 im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie, Annę Zawadzką. - Jesteśmy dużą szkołą, uczy się tutaj ponad tysiąc uczniów. Niemal w każdej klasie znajduje się od około trzech do pięciu uczniów z Ukrainy, którzy już dawno przyjechali do Polski i mają swoich bliskich na Ukrainie – mówi. - Dzieci są przejęte tym, co się wydarzyło. Widzę w nich wielki smutek. One nie są w jakiejś traumie czy rozpaczy, ale jest to niewyobrażalny smutek, przerażenie. Nie da się tego opisać słowami – dodaje. Pani Anna podkreśla, że emocje, z jakimi mierzą się dzieci, widać jedynie po ich strasznie smutnych oczach, natomiast ich zachowanie się nie zmieniło. Wiadomo na pewno, że jest to dla nich bardzo trudna sytuacja, ze względu na bliskich, którzy zostali w kraju. - Nie pytałam o to dzieci, ale jedna z mam wyraźnie zasugerowała, że mąż jest na Ukrainie – mówi. – Boję się pytać, żeby ich dodatkowo nie martwić. Dzieci mają tam swoje rodziny: babcie, dziadków, ciocie i wujków, i to jest wystarczająco obciążające – tłumaczy. Zobacz także: Jak rozmawiać z dzieckiem o wojnie? Psycholog ma ważną radę 2. Wsparcie dzieci z Ukrainy Nauczycielka przyznaje, że gdy tylko przyszła wiadomość o ataku Rosji na Ukrainę, cała społeczność szkolna udzieliła wsparcia ukraińskim dzieciom. Jak sama mówi, "nadal będziemy robić wszystko, by te dzieci wspierać". - Uruchomiliśmy zbiórkę internetową na SiePomaga. Dzisiaj mieliśmy również zbiórkę do puszek, jutro cała społeczność szkolna przypina niebiesko-żółte emblematy. Mamy również taką wielką tablicę, gdzie dzieci przypinają serduszka ze słowami wsparcia i każdy może poczytać – mówi. - Psycholog i pedagog oczywiście są do pełnej dyspozycji i jeśli któreś dziecko potrzebuje pomocy lub my zauważymy, że jest taka potrzeba, to od razu kierujemy pod ich opiekę – zaznacza. Również zajęcia szkolne zostały przekształcone tak, by pokazać dzieciom, że to właśnie wsparcie obywateli Ukrainy jest teraz najważniejsze. Pani Anna wraz ze swoją klasą postanowiła napisać kartki z pozdrowieniami, które zostaną przekazane do fundacji opiekującej się dziećmi-uchodźcami. - Poprosiłam uczniów z Ukrainy, żeby napisali w swoim rodzimym języku takie pozdrowienia, a polscy uczniowie je przepisywali. Kiedy prezentowali swoje życzenia w języku ukraińskim, to było dla nich tak wzruszające, że mieli przeszklone oczy, łamał im się głos. Widać, że to dla nich ogromny szok, ale znoszą to naprawdę dzielnie, a jest to dopiero czwarta klasa. Muszą mieć naprawdę ogromne wsparcie ze strony rodziców – mówi nauczycielka. 3. "Jesteśmy razem i to jest najważniejsze" Jak na całą sytuację reagują pozostali uczniowie? Pani Anna zaznacza, że w szkole nie widać żadnego zmiany zachowania czy prób izolowania ze strony polskich uczniów. Klasy są bardzo zintegrowane, dzieci pomagają sobie nawzajem, okazują sobie wsparcie. Co więcej, w obecnej sytuacji wszyscy bardzo dobrze się zachowują. - Mam w swojej klasie nie tylko pięcioro dzieci z Ukrainy, ale także dwoje z Rosji. Kiedy pisaliśmy te karty ze słowami wsparcia, to ta dwójka przypięła sobie niebiesko-żółte wstążeczki. To jest naprawdę niesamowite i przejmujące – mówi. - Również ze strony polskich dzieci jest ogrom zrozumienia sytuacji i wsparcie. Oczywiście zdarzają się również drobne wyjątki czy złośliwości, ale ma to wymiar incydentalny i jest natychmiast ukrócane. Natomiast daje się odczuć tę ogólną mobilizację w klasie, a, my nauczyciele to doceniamy i podkreślamy – dodaje. Obecna sytuacja wymaga od nauczycieli ogromnego zaangażowania. To właśnie na ich barkach spoczywa cała odpowiedzialność za to, by dzieci - zarówno ukraińskie, jak i pozostałe - czuły się w szkole bezpiecznie. Jak nauczyciele sobie radzą w tej sytuacji? - Osobiście nas to bardzo dotyka, ale nie pokazujemy tego dzieciom, im to nie jest w tej chwili potrzebne. Staramy się mówić im, że jesteśmy razem i to jest najważniejsze – mówi pani Anna. - To, że jeden człowiek podejmuje złe decyzje, nie znaczy, że wszyscy są źli i czeka nas jedynie katastrofa. Są też inni, którzy na to reagują i chcą temu zapobiec. Trzeba trzymać kciuki, by to wszystko jak najszybciej się skończyło, a decyzje w najważniejszych sprawach zostawiamy dorosłym, bo nie mamy na nie wpływu – tłumaczy. Ponadto jak dodaje, nauczyciele odnoszą się do dzieci z Ukrainy w szczególnie delikatny sposób, by nie odczuły, że coś się zmieniło, ale jednocześnie, żeby wybadać, czy czegoś potrzebują. - Podchodzimy też z dużą wyrozumiałością, jeśli dzieci w ostatnich dniach czegoś nie zrobiły, nie przygotowały się. Trzeba zrobić wszystko by pomóc tym dzieciom, uśmiechać się do nich i z nimi rozmawiać – mówi pani Anna. - To trudny czas dla nas wszystkich – podsumowuje. Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez Polecane polecamy
Ile czasu zajmuje nauka kodowania. Większość programistów zgadza się, że opanowanie podstaw kodowania zajmuje od trzech do sześciu miesięcy. Ale możesz nauczyć się kodowania szybciej lub wolniej, w zależności od preferowanego tempa. 20 najlepszych aplikacji do nauki kodowania jako początkujący. Mimo; Codecademy; Bohater ProgramowaniaSzanowni Państwo, Szanowni Państwo,w odpowiedzi na sygnały od nauczycieli chcących przygotować się jak najlepiej na ewentualny przyjazd uczniów mówiących po ukraińsku, przygotowaliśmy dla Państwa ekspresowy kurs podstaw tego języka. W ciągu kilku spotkań prowadzonych przez naszego wykładowcę (Polkę z Ukrainy). Kurs nie sprawi, że zaczniecie Państwo mówić po ukraińsku, ale sprawi, że będziecie Wam łatwiej nawiązać pierwsze kontakty i zrozumieć zagubione i przestraszone dziecko, a ono będzie się czuło bezpieczniej. Kurs rozpocznie się 11 marca o godz. 19:00 i trwać będzie przez 5 kolejnych piątków, do 8 kwietnia. W tym czasie poznamy kolejne zwroty w j. ukraińskim. Pierwsze spotkanie – organizacyjne i zapoznawcze z kursem – odbędzie się w najbliższy czwartek, 3 marca o godz. 15:00. Zajęcia poprowadzi Olga Suchcicka – urodzona w Berdiańsku (Ukraina), lektorka języka polskiego jako obcego, biegle władająca językiem ukraińskim, działaczka polonijna. Cykl wykładów jest bezpłatny. Aby wziąć w nim udział, należy zalogować się 3 marca o 15:00, a w piątki od 11 marca o 19:00 UWAGA!!!!! Z POWODU OGROMNEGO ZAINTERESOWANIA KURSEM LINKI DO BEZPŁATNYCH WEBINARÓW BĘDZIEMY ZAMIESZCZAĆ TU, NA STRONIE. PIERWSZY PONIŻEJ. NIE OBOWIĄZUJĄ ZAPISY!! JEŚLI CHCE PAN/PANI DOSTAĆ CERTYFIKAT I WPŁACIĆ 120 PLN NA POMOC OSOBOM Z UKRAINY, PROSZĘ WYPEŁNIĆ NIEBIESKI FORMULARZ PONIŻEJ. DZIĘKUJEMY ZA ZROZUMIENIE :))) Link do PIERWSZEGO SPOTKANIA: Kolejne kursy będą na stronach – 18 marca, godz. 19:00 – 25 marca, godz. 19:00 – 1 kwietnia, godz. 19:00 – 8 kwietnia, godz. 19:00 Możecie Państwo jednak wykupić certyfikat ze szkoleń w kwocie 120 PLN (za cały cykl). Całość kwoty zostanie przeznaczona na cele statutowe Stowarzyszenia “Wspólnota Polska”, które zajmuje się pomocą Polonii i Polakom za granicą. Aktualnie najważniejszym działaniem SWP jest pomoc osobom uciekającym z Ukrainy. DANE DO PRZELEWUOśrodek Doskonalenia Nauczycieli Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” ul. Pieniężnego 6, 14-100 Ostróda nr konta 14 2490 0005 0000 4600 7271 8358, Swift : ALBPPLPW. W tytule przelewu należy wpisać nazwę szkolenia. Znam gościa, który opanował japoński na poziomie N5 w pół roku. odpowiedział (a) 30.04.2016 o 15:09: Dla poczatkujacych z 2 lats. Japoński w mowie nie jest problemem, można opanować bardzo szybko. Gorzej z pismem. Ja się uczę około 2 lat i bez większych problemów dogaduje się w takich codziennych sytuacjach, aktualnie uczę się Uczelnie Wymagania Czas trwania Przedmioty maturalne Terminy Specjalności Stopnie Tryb studiów Limity Progi Praca Trzeba wiedzieć Studia na kierunku Ukrainistyka to studia licencjackie lub magisterskie, których program kształcenia zazwyczaj trwa 3 lata (studia I stopnia) lub 2 lata (studia II stopnia) i kończy się uzyskaniem dyplomu (licencjata lub magistra). Studia na kierunku ukrainistyka Rok akademicki 2022/2023 Forma studiów stacjonarne Poziom studiów studia I i II stopnia Czas trwania 3 lata (studia I stopnia), 2 lata (studia II stopnia) Terminy rekrutacji Rekrutacja na uczelnie, które prowadzą studia na kierunku ukrainistyka rozpocznie się 1 kwietnia 2022 r. i potrwa do 28 września 2022 r. | ukrainistyka - terminy rekrutacji > Uczelnie Studia na kierunku lub specjalności ukrainistyka możesz podjąć na 2 uczelniach publicznych w trybie stacjonarnym (dziennym) | ukrainistyka - uczelnie > Współczesne studia z ukrainistyki charakteryzują się tym, że bardzo często studenci tego kierunku otrzymują wybór specjalności i ścieżek kształcenia. Popularne specjalności na kierunku ukrainistyka: język ukraiński w biznesie, język ukraiński w obsłudze administracyjno-celnej i turystycznej, specjalność tłumaczeniowa. W procesie rekrutacji na studia na kierunku ukrainistyka w roku akademickim 2022/2023 najczęściej wymagane przedmioty maturalne to: język obcy, język polski. *Wymagania mogą się różnić w zależności od uczelni oraz trybu studiów (szczegółowe wymagania w dziale poniżej). WAŻNE TEMATY wymagania na kierunek ukrainistyka na jakich uczelniach można studiować kierunek ukrainistyka w jakich miastach dostępny jest kierunek ukrainistyka gdzie będziesz mógł pracować po tym kierunku które firmy chętnie zatrudniają absolwentów wiedza, którą zdobędziesz, studiując ukrainistykę jak wyglądają studia na kierunku ukrainistyka? ile trwają studia i jaki tytuł uzyskasz? jakie są inne kierunki z grupy filologiczne Jakie przedmioty zdawać na maturze? Żeby dostać się na studia na kierunku ukrainistyka, na większości uczelni przy rekrutacji brane są pod uwagę następujące przedmioty maturalne: język obcy, język polski. *Wymagania mogą się różnić na poszczególnych uczelniach, dlatego koniecznie trzeba je sprawdzić na stronach rekrutacyjnych szkół wyższych. szczegółowe wymagania na uczelniach UCZELNIE, GDZIE UKRAINISTYKA JAKO SPECJALNOŚĆ / ŚCIEŻKA KSZTAŁCENIA Ukrainistyka - zasady rekrutacji Poziom i tryb studiów CZĘSTO WYBIERANE Specjalności / ścieżki kształcenia na kierunku ukrainistyka Studia I stopnia Studia II stopnia Wiedza, którą zdobędziesz, studiując ukrainistykę Program studiów i przedmioty Jako student ukrainistyki będziesz zatem na pewno uczęszczać na zajęcia takie jak gramatyka opisowa, gramatyka kontrastywna czy historyczna, pragamatyka, fonetyka i fonologia, historia języka ukraińskiego czy wstęp do językoznawstwa i język staro-cerkiewno-słowiański. Program przewiduje również zajęcia z historii Ukrainy, literatury i jej historii, wstępu do literaturoznawstwa, kultury i religii na Ukrainie. Ogólnouczelnianymi przedmiotami mogą być pedagogika, socjologia, psychologia, filozofia czy kulturoznawstwo. Warto wspomnieć, że oprócz języka ukraińskiego, student nauczy się również języka rosyjskiego i będzie uczęszczał na lektorat języka zachodnioeuropejskiego, np. angielskiego, bądź niemieckiego. Znajomość języka ukraińskiego, tamtejszej kultury oraz realiów życia współcześnie może okazać się mocną, interesującą pozycją w curriculum vitae. Absolwent powinien posiadać wiedzę i umiejętności w zakresie: praktycznej znajomości języka ukraińskiego podstawowej znajomości języka rosyjskiego podstaw językoznawstwa translatoryki historii i współczesnych realiów Ukrainy kultury, sztuki i literatury ukraińskiej Jak wyglądają studia na kierunku ukrainistyka? 1. Typ i tryb studiów Ukrainistyka to kierunek, który obecnie można realizować tylko w trybie stacjonarnym, w którym zajęcia odbywają się codziennie w godzinach ustalonych przez uczelnie. Powyższy tryb kształcenia będzie idealnym rozwiązaniem dla osób, które mogą sobie pozwolić na pełną swobodę w zdobywaniu wykształcenia. Studia na kierunku Ukrainistyka możemy podzielić na: 1. Typ: Studia I stopnia (licencjackie) Studia II stopnia (magisterskie) 2. Tryb: studia stacjonarne Tematyka zajęć na powyższych studiach będzie oscylować wokół nauk humanistycznych. 2. Program studiów i przedmioty Studenci powyższego kierunku będą mieli okazję zdobyć wiedzę językoznawczą, literaturoznawczą, kulturoznawczą oraz społeczną. W toku nauczania dowiedzą się więcej na temat historii, kultury oraz literatury Ukrainy, a także drugiego kraju słowiańskiego. Program nauczania zakłada realizacje wielu interesujących przedmiotów tematycznie powiązanych z powyższymi zagadnieniami. Oto wybrane z nich: Transformacja społeczno-ustrojowa i ekonomiczna na Ukrainie Historia literatury ukraińskiej Analiza dzieła literackiego Język ukraiński w obsłudze ruchu granicznego i turystycznego Studenci dokonają także wyboru specjalizacji, która będzie dopasowana do ich zainteresowań i przyszłych planów zawodowych. Aktualna oferta bloków specjalizacyjnych znajduje się na oficjalnych stronach internetowych wybranych uczelni wyższych. 3. Nabywane umiejętności Osoby, które aplikują na kierunek ukrainistyka, przede wszystkim skupią się na nauce języka ukraińskiego, drugiego języka słowiańskiego oraz języka zachodniego, a także ich praktycznego wykorzystania w różnorodnych sytuacjach komunikacyjnych. Ponadto poznają oni zasady dokonywania interpretacji wybranych tekstów z kanonu literatury ukraińskiej. Ważnym elementem kształcenia będzie zdobycie zdolności z zakresu interpretacji zjawisk społecznych oraz kulturowych występujących na terenie Ukrainy. 4. Dla kogo ten kierunek Ukraina, nasz wschodni sąsiad, posiada burzliwą historię dziejową – także teraz. Swego czasu były to również tereny polskie, ale wielu Polaków wciąż tam mieszka, mimo historycznych niesnasków sprzed lat. Sam język ukraiński zapisywany jest alfabetem, który stanowi odmianę cyrylicy. Wywodzi się on z rodziny języków wschodniosłowiańskich i posługuje się nim ok. 37 mln ludzi. Ma status języka urzędowego na Ukrainie, ale używany jest też w Rosji, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Mołdawii, Polsce i na Białorusi. Jego najdawniejsze ślady natomiast pojawiają się już w XII wieku, w tekstach rusko-cerkiewno-słowiańskich, które pisane były w zachodniej części południowej Rusi. Ze względów geograficznych i historycznych wykazuje naturalne podobieństwo do języka białoruskiego i rosyjskiego, ale jego słownictwo wykazuje duży i stary wpływ języka polskiego. Jeśli więc jesteś zainteresowany zgłębianiem przemian językowych na Ukrainie, które w dużej mierze zawdzięczają swoją rację bytu dziełom Iwana Kotlarewskiego oraz poezji Tarasa Szewczenki – studia na kierunku ukrainistyka powinny Cię zadowolić. 5. Gdzie studiować Ukrainistykę Popularne uczelnie na których można studiować kierunek Ukrainistyka: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie Ile trwają studia i jaki tytuł uzyskasz? Studia na kierunku Ukrainistyka trwają 3 lata (studia I stopnia) lub 2 lata (studia II stopnia). Studia pierwszego stopnia na kierunku ukrainistyka będą trwały trzy lata, czyli sześć semestrów i zakończą się nadaniem tytułu licencjata. Osoby, które zdecydują się kontynuować naukę na studiach drugiego stopnia, na naukę poświęcą dwa lata, czyli cztery semestry. Po upływie tego czasu i obronie pracy dyplomowej zdobędą tytuł magistra. Jaka praca, czyli gdzie będziesz pracował po kierunku ukrainistyka Absolwent kierunku ukrainistyka znajdzie zatrudnienie w/jako: biurach tłumaczeń placówkach dyplomatycznych korespondent zagraniczny szkolnictwie wyższym wydawnictwach zagranicznych szkołach językowych turystyce W JAKICH FIRMACH MOŻESZ PRACOWAĆ PO KIERUNKU UKRAINISTYKA Ukraiński. Aplikacja mobilna do nauki ukraińskiego – bezpłatna i z dużą liczbą słów. Słówka może odczytywać lektor. Nauka ukraińskiego z aplikacją mobilną serwisu www.uczsiejezyka.pl jest łatwa i skuteczna! Język ukraiński możesz poznawać całkowicie za darmo – po co płacić za programy, które nie mają więcej słów?
W poprzednim numerze «Monitora Wołyńskiego» ukazał się wywiad z polonistką panią Barbarą Dziurkowską, która uczy języka polskiego w Równem. Dziś, jak obiecaliśmy, proponujemy Państwa uwadze rozmowę z dr Nadią Gergało-Dąbek, lektorką języka ukraińskiego na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. – Pani Doktor, jak Polacy uczą się języka ukraińskiego? – Nauka języka ukraińskiego – podobnie jak każdego innego języka obcego – zależy od motywacji. Jeżeli osoba jest wystarczająco zmotywowana, to z pewnością szybciej opanuje ten język. Duże znaczenie ma kontakt z osobami ukraińskojęzycznymi i wyjazdy na Ukrainę. Z doświadczenia mogę powiedzieć, że ci Polacy, którzy mieli znajomych wśród osób posługujących się językiem ukraińskim, i od czasu do czasu odwiedzali Ukrainę, oraz mieli okazję praktycznie poćwiczyć, znacznie szybciej nauczyli się tego języka. Dodatkowym atutem i wsparciem w nauce języka ukraińskiego z pewnością będzie zainteresowanie Ukrainą, jej kulturą, muzyką, historią, literaturą, czyli każde «wyjście poza obręb» kursu, do czego zawsze gorąco namawiam studentów. – Na jakie przeszkody napotykają Polacy, którzy zaczynają uczyć się języka ukraińskiego? Z czym mają największe problemy? A jakie są ułatwienia? – Osoby uczące się języka ukraińskiego można podzielić na te, które miały do czynienia z cyrylicą (np. znają już rosyjski lub uczyli się go kiedyś), oraz tych, którzy po raz pierwszy się z nią zetknęli. Ci ostatni na początku uczą się wolniej, często mylą litery, które wyglądają identycznie lub podobnie w alfabetach polskim i ukraińskim, jednak oddają inne dźwięki (polskie «B» z ukraińskim «B», polskie «U» z pisanym ukraińskim «И», odpowiednio polskie «Y» z ukraińskim «У», «P» z «P», «C» z «C» itp.), co zdecydowanie rzadziej zdarza się osobom posiadającym znajomość języka rosyjskiego. Z drugiej zaś strony, ci, którzy nigdy nie uczyli się rosyjskiego, nie mają też naleciałości tego języka, np. tzw. «akania», czyli wymawiania nieakcentowanego «o» jako «a» na wzór rosyjski. Nie zmiękczają też «e», nie mylą ukraińskiego twardego «и», z miękkim rosyjskim «и». Problemem w nauce języka ukraińskiego jest natomiast wymowa dźwięków, których nie ma w języku polskim, czyli ukraińskiego krtaniowego «г», nauczenie się poprawnej artykulacji którego wymaga trochę czasu, oraz przedniojęzykowozębowego «л». Sporym ułatwieniem z kolei jest to, że ponad połowa słownictwa ukraińskiego pokrywa się ze słownictwem polskim. Ponadto ułatwia naukę uświadomienie pewnych prawidłowości, które występują w języku ukraińskim w stosunku do polskiego, jak np. pełnogłos, czyli cecha fonetyczna właściwa językowi ukraińskiemu (jak również rosyjskiemu i białoruskiemu), tzn. grupy -oro-, -olo-, -ere-, -ele- między spółgłoskami odpowiadające polskim: -ro/ró-, -ło/łó-, -rze/rzo-, -le- (przykłady: broda-борода, brzeg-берег, słodki-солодкий itp.). W wielu wyrazach pochodzenia prasłowiańskiego tam, gdzie w języku polskim występuje -rz-, w języku ukraińskim jest -р- (morze-море, orzeł-орел, trzy-три, porządek-порядок i inn.). Inna prawidłowość – tam, gdzie w języku ukraińskim występuje miękkie ‘t’ w języku polskim mamy w tym miejscu ‘ć’/‘ci’ (тіло – ciało; тінь – cień; тітка – ciotka; тісний – ciasny; тісто – ciasto etc). Przykładów tego typu jest bardzo dużo, a uświadomienie ich sobie pozwala skuteczniej uczyć się języka ukraińskiego. – Ile czasu średnio zajmuje Polakowi nauka języka ukraińskiego tak, by mógł swobodnie komunikować się z Ukraińcami? – W zasadzie już po pół roku nauki można jako tako komunikować się w języku ukraińskim. Im szybciej osoba ucząca się zanurzy w otoczenie ukraińskojęzyczne, tym większe postępy osiągnie w opanowaniu tego języka. Ważne jest, aby mieć okazję do stosowania w praktyce zdobytej wiedzy i umiejętności. Jeśli chodzi o studentów naszej uczelni, to obecność bardzo dużej ilości studentów z Ukrainy stwarza różne możliwości do kontaktu z tym językiem. Można spotkać i usłyszeć język ukraiński w bardzo wielu miejscach poza uczelnią: w supermarketach, na poczcie, w akademikach, w transporcie miejskim. Trzeba z tego korzystać i nawiązywać kontakty z native speaker’ami. – Wielu Polaków posiada tzw. bierną znajomość języka ukraińskiego. Z czego to wynika? – Chociaż język polski należy do grupy języków zachodniosłowiańskich, a ukraiński do wschodniosłowiańskich, to jednak ukraińskiemu jest bliżej do polskiego niż np. do rosyjskiego. Słownictwo języka ukraińskiego różni się od polskiego tylko na 30% (dla porównania ukraiński z rosyjskim różni 38% słownictwa). Oznacza to, że Polak więcej zrozumie z ukraińskiego, niż z rosyjskiego i odwrotnie: Ukraińcom łatwiej jest porozumieć się z Polakami, niż Rosjanom. Przekłada się to również na szybsze postępy w nauce języka ukraińskiego. – Jakie są podobieństwa między językiem polskim a ukraińskim? Polacy odwiedzający Ukrainę, są zachwyceni faktem rozumienia języka ukraińskiego, choć go nie znają. – Jak już wspominałam, odległość leksykalna pomiędzy ukraińskim a polskim jest mniejsza, niż pomiędzy polskim a rosyjskim. Słysząc ukraiński Polacy więcej rozumieją, a najlepiej zilustrować to przykładami: ukraiński – polski – rosyjski дякую – dziękuję – спасибo запрошую – zapraszam – приглашаю перепрошую/вибач – przepraszam/wybacz – извини(те) великий – wielki – большой другий – drugi – второй сукня – suknia – платье добре – dobrze – хорошо itd. Można tu przytaczać wiele innych przykładów, które to potwierdzają. – Nauka języka to nie tylko gramatyka, słówka i czytanki. Warto sięgać po bardziej atrakcyjne formy zdobywania wiedzy, np. słuchanie muzyki. Jakie jeszcze metody może Pani polecić? – Najlepszym sposobem jest komunikowanie się w tym języku, więc każda tego typu forma (komunikatory, fora internetowe, a przede wszystkim kontakty na żywo) jest wskazana i cenna. Ponadto polecam oglądanie znanych filmów w tłumaczeniu ukraińskim, a nawet popularnych bajek dla dzieci czy filmów animowanych typu «Shrek», «Madagaskar» i innych. Kiedyś poznałam Hiszpana, który uczył się ukraińskiego oglądając «Simpsonów». Słownictwo miał niesamowite! – Może tak z drugiej strony: ile czasu zajęła Pani nauka języka polskiego i jak do tego doszło? – Języka polskiego uczyłam się sensu stricte przez rok na kursie języka polskiego w Centrum Języka i Kultury Polskiej UMCS. Wcześniej miałam zajęcia fakultatywne na uczelni w Ukrainie, jednak były to jedynie podstawy, które nie wystarczały do normalnej komunikacji. Jednak olbrzymie znaczenie miało przebywanie w środowisku polskojęzycznym, dzięki któremu polski samoistnie «wschodził» do uszu. Niemniej jednak nadal napotykam nieznane mi wyrazy, wprawdzie coraz rzadziej, i sięgam po słownik, by sprawdzić ich znaczenie. – A w jaki sposób znalazła się Pani w Lublinie? – Po studiach w Ukrainie przez rok pracowałam w miejscowości pod Żytomierzem, w której większość stanowiła rdzenna ludność polska. Ich dzieci i wnukowie chodzili do kościoła, modlili się po polsku, ale słabo mówili. Dyrekcja szkoły bardzo chciała, aby wprowadzić język polski do programu szkolnego i zaproponowała mi prowadzenie zajęć, a mi brakowało wiedzy, materiałów dydaktycznych, więc postanowiłam się dokształcić i przyjechałam do Lublina na roczny kurs języka polskiego. Potem dostałam się na studia doktoranckie i życie potoczyło się tak, że tu zostałam, chociaż nigdy tego nie planowałam. – Uczy Pani polską młodzież ukraińskiego. Czy trudno jest przekazywać wiedzę z rodzimego języka w obcym języku? – Jak w każdym zawodzie, również w tym trzeba stale się dokształcać. Aby jak najlepiej przekazać wiedzę, należy szczegółowo przeanalizować, co może pomóc w nauce, a co odwrotnie – przeszkodzić, szczególnie jeśli chodzi o naukę języka z tej samej rodziny językowej. Bardzo lubię uczyć języka ukraińskiego, wkładam w to wiele serca, staram się «zarazić» – w pozytywnym tego słowa znaczeniu – swoich studentów miłością do rodzimego języka i kultury. – W każdym języku można napotkać na różnego rodzaju pułapki. Mogą to być niezrozumiałe dla cudzoziemców idiomy, wyraz, który można akcentować na różne sposoby i w każdym wypadku oznacza co innego itp. Na jakie pułapki możemy natrafić w nauce języka ukraińskiego? Ten język z pozoru wydaje się bardzo łatwy i niewinny. – Do takich pułapek należą przede wszystkim homonimy międzyjęzykowe, tzw. false friends, czyli fałszywi przyjaciele – wyrazy, które brzmią identycznie lub bardzo podobnie, a mają zupełne inne znaczenie. Potrafią one nieźle namieszać i czasem nawet wprowadzić w zakłopotanie. Jeden z przykładów, to «спілкуватися», który wcale nie oznacza tego, co polski «spółkować się», mimo że brzmią podobnie, lecz konwersować, utrzymywać kontakt. Inny przykład – polski wyraz «sklep», który po ukraińsku oznacza «grobowiec», czy ukraiński wyraz «чашка», który «czaszką» wcale nie jest, lecz kubkiem. Więc jak Ukrainiec nam powie, że zrobi herbatę w «czaszce», to proszę się nie przerazić. Ukraiński wyraz «кіт» nie ma nic wspólnego z wciskaniem ‘kitu’, a oznacza niewinne domowe zwierzątko, czyli kota. Aby uniknąć tego typu pułapek, wystarczy kupić polsko-ukraiński słownik homonimów międzyjęzykowych. – Polakom trudno jest odróżnić język rosyjski i ukraiński. Czy obali Pani mit, że są to identyczne języki i wskaże jakieś różnice między nimi? – Stereotyp odnośnie niewielkiej czy żadnej różnicy pomiędzy językami ukraińskim a rosyjskim bierze się z braku wiedzy na ten temat oraz pewnej «inercji historycznej». Ukrainę przez lata nie identyfikowano jako osobne państwo z własną kulturą, językiem, tożsamością, lecz traktowano jako czerwoną plamę na mapie pod tytułem ZSRR. Stąd też «wrzucanie do jednego worka» języków ukraińskiego i rosyjskiego spotęgowane było alfabetem cyrylicznym, obecnym w tych dwóch językach. Jednakże przy odrobinie wysiłku, obserwacji i myślenia łatwo ten mit rozwiać. Istnieje wiele prac, gdzie językoznawcy skutecznie i merytorycznie rzetelnie obalają ten rozpowszechniony stereotyp. Językoznawcy szczegółowo przeanalizowali 82 cechy języka ukraińskiego (fonetyczne, gramatyczne, leksykalne, słowotwórcze i inne). Oto kilka przykładów, które mówią same za siebie: pod względem fonologicznym spośród 40 charakterystycznych cech fonologicznych tylko 8 łączy język ukraiński z językiem rosyjskim, pozostałe 32 cechy różnią te dwa języki. Ogólnie spośród przeanalizowanych 82 cech tylko 11 łączy ukraiński z rosyjskim, czyli co najmniej dwukrotnie mniej, niż z dowolnym innym językiem słowiańskim. Dla porównania: ukraiński z białoruskim ma 29 wspólnych cech, z polskim 22 cechy, z czeskim i słowackim – 23, z bułgarskim 21, z dolnołużyckim 27, a z górnołużyckim – 29 wspólnych cech. Ponadto język ukraiński ma 34 unikalne cechy, które nie mają analogów w innych językach słowiańskich (szerzej o tym w pracy: К. Тищенко, Правда про походження української мови, «Український тиждень», № 39 (256) – O tym, że ukraiński i rosyjski – to dwa różne języki, świadczy chociażby taki przykład: mniejszość ukraińska w Polsce (etniczni Ukraińcy) w ogóle nie mówi po rosyjsku (chyba że ktoś świadomie go się uczył) i często nie rozumie osób rosyjskojęzycznych. – Czy pamięta Pani jakieś zabawne historie związane z pomyłkami językowymi wśród Polaków uczących się języka ukraińskiego? – Zabawne historie zazwyczaj wynikają z użycia słów, które brzmią podobnie, a mają inne znaczenie. W języku ukraińskim, na przykład, wyraz «потурбувати» oznacza po prostu pofatygować kogoś, natomiast polskie «poturbować» już nie jest takie niewinne i oznacza, że wobec innej osoby zastosowano siłę fizyczną i przemoc. Otóż pewien znajomy z Ukrainy chciał wysłać faks i grzecznie poprosił sekretarkę, aby to zrobiła mówiąc «Czy mogę panią ‘poturbować’?». Jakież było jego zdziwienie, gdy sekretarka z przerażeniem w oczach chciała wezwać ochronę! Inny przykład z moich zajęć: przedstawiałam studentom alfabet ukraiński i podawałam przykłady słów na każdą literę. Na literę «щ» podałam przykład «ще рано» (szcze rano), czyli «jeszcze rano», na co jeden ze studentów mówi: «A ja – wieczorem» i cała grupa ze śmiechu zrywała boki. Nie wiedziałam, o co chodzi. Dopiero później do mnie dotarło, że niechcący odmieniłam czasownik «szczać». Teraz już jestem ostrożniejsza w podawaniu przykładów. – Dziękuję bardzo za rozmowę! Agnieszka BĄDER
Nauka języka ukraińskiego – od czego zacząć? Wojna w Ukrainie spowodowała, że zainteresowanie tym krajem wśród Polaków znacznie wzrosło. Napływ do naszego kraju uchodźców z terenów objętych działaniami zbrojnymi sprawił, że wielu Polaków podjęło decyzję o udzieleniu im pomocy. Wiąże się z tym również wzrost
W związku z ogromnym napływem osób z Ukrainy pojawia się coraz więcej pytań związanych z legalizacją ich pobytu w Polsce. Czy państwo ma na to rozwiązanie? Pierwsza rzecz, która przychodzi do głowy to status uchodźcy. Jak wygląda procedura przyznania statusu uchodźcy w Polsce? Sprawdź niezbędne informacje. Przede wszystkim, pragniemy podkreślić, że sytuacja związana z legalizacją osób z Ukrainy jest dynamiczna i aktualizacje dotychczasowych ustaw mogą wejść lada dzień. Polecamy na bieżąco sprawdzać informacje na portalach rządowych – Status uchodźcy w świetle prawa Jak wynika z Cudzoziemcowi nadaje się status uchodźcy, jeżeli na skutek uzasadnionej obawy przed prześladowaniem w kraju pochodzenia z powodu rasy, religii, narodowości, przekonań politycznych lub przynależności do określonej grupy społecznej nie może lub nie chce korzystać z ochrony tego kraju. Status uchodźcy automatycznie przysługuje małoletniemu dziecku cudzoziemca, w przypadku wspólnego przekroczenia granicy RP. W związku z aktualnym napływem osób z Ukrainy, procedura przyznania statusu uchodźcy ma być maksymalnie uproszczona. Na ten moment w przypadku złożenia wniosku o przyznanie statusu uchodźcy nie jest wymagany żaden dowód tożsamości (wystarczy akt urodzenia). Chcę pomóc Ukrainie – co mogę zrobić? Ubieganie się o status uchodźcy w Polsce – krok po kroku Można złożyć wniosek o status uchodźcy niezwłocznie po przekroczeniu granicy. Obecnie na wszystkich przejściach pieszych (również w pociągach) znajdują się odpowiednie punkty informacyjne. Wcześniej pierwszym krokiem była rozmowa z pracownikiem straży granicznej, który ma ustalić czy wskazane powody są wystarczające do złożenia wniosku (rozmowę przeprowadza się w języku zrozumiałym dla uchodźcy). Rzecz jasna, iż w obecnych czasach nikt nie poddaje wątpliwości sytuację w Ukrainie i wniosek od razu trafia do urzędu. Ważne! Nie ma obowiązku złożenia wniosku na granicy. Można to zrobić w dowolnym momencie w najbliższym urzędzie Wojewódzkim. Czego nie możesz zrobić bezpośrednio po złożeniu wniosku? Pamiętaj, że w trakcie rozpatrywania sprawy nie możesz wyjechać poza granice Polski. Oprócz tego, nie masz możliwości ubiegania się o status uchodźcy w innym kraju. Zawsze bierze się pod uwagę pierwszy kraj po przekroczeniu granicy. Wyjątek stanowią osoby, które mają rodzinę w innym kraju (mogą dołączyć do małoletnich dzieci, małżonki, albo- w przypadku dzieci – do rodzica czy opiekuna prawnego). Należy niezwłocznie poinformować o tym pracownika straży granicznej. Wtedy sporządza się osobny wniosek o azyl międzynarodowy. Oprócz tego, w ciągu pierwszych 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku osoba nie ma prawa podejmować zatrudnienia na terytorium Polski. Jeśli proces wydania decyzji wydłuża się, cudzoziemiec nabywa prawo do pracy, mimo braku decyzji o statusu uchodźcy. Kobiety na rynku pracy – W jakich branżach dominują? Jak wygląda pobyt w ośrodku dla cudzoziemców? Przede wszystkim, cudzoziemiec ma 2 opcje: tymczasowy pobyt w ośrodku dla uchodźców (najczęściej mówimy o miejscowościach przygranicznych w szkołach/kościołach itp.) albo o samodzielnym poszukiwaniu mieszkania. Uchodźca przebywający w ośrodku ma zapewnione: wyżywieniemateriały do nauki języka polskiegoodzież (albo bony na zakupy) Dzieci przebywające w ośrodku uczęszczają do lokalnych szkół. Organizacje pozarządowe próbują urozmaicić czas organizując różnego rodzaju warsztaty, koncerty, spotkania. Jednak ze względu na to, że ośrodki najczęściej zlokalizowane są zbyt daleko od większych miast, cudzoziemcy czują się nieco odosobnione od pozostałej części społeczeństwa. Oprócz tego, pobyt w ośrodku nakłada pewne ograniczenia: posiłki w określonych godzinachwizyty osób spoza ośrodka tylko w wyznaczonym czasieokreślone godziny pobytu poza ośrodkiem Po otrzymaniu decyzji, osoba ma 2 miesiące na przeprowadzkę do własnego mieszkania. Natomiast rezygnując z pobytu w ośrodku, osobie przysługuje świadczenie na utrzymanie/wyżywienie. Wysokość świadczenia wynosi 20 PLN na osobę/dziennie. Czas oczekiwania na decyzję o statusie uchodźcy Ciężko w obecnej chwili mówić o konkretnych terminach. Polski rząd zapowiada maksymalne uproszczenie wszelkich formalności oraz jak najszybsze wydanie decyzji. Obecnie mówi się o czasie oczekiwania, który wynosiłby od 6 do 14 miesięcy. Co ważne! Po wydaniu decyzji, osoba dostaje kartę pobytu, której okres ważności wynosi maksymalnie 3 lata. Osoba ze statusem uchodźcy ma prawo do: pracyświadczeń socjalnych (500+, dla bezrobotnych itd.)założenia działalności gospodarczejkorzystanie z usług medycznychpodróżowania poza terytorium RP Ponadto, po 5 letnim pobycie ze statusem uchodźcy, osoba ma możliwość złożenia wniosku na wydanie karty stałego pobytu (czyli na 10 lat). Pamiętaj! W przypadku negatywnej decyzji masz 14 dni na złożenie odwołania od decyzji. Kredyt w Polsce a praca za granicą – czy to możliwe? IPI – Indywidualny Program Integracyjny Po otrzymaniu decyzji osoba ma możliwość uczestniczyć w rocznym programie asymilacji obcokrajowców czyli IPI, jednak nie jest to obowiązkiem. Główne założenia IPI to: pomoc w znalezieniu zatrudnieniaintegracja z polskim społeczeństwemnauka języka polskiegopomoc przy wynajmie mieszkania Ze względu na brak odpowiedniej liczby pracowników socjalnych, wszystkie działania IPI zamykają się w wypłatach świadczeń: do 1335 PLN przez pierwsze 6-mcyok. 1200 PLN kolejne 6-mcy Powiązane wpisy Praca w Niemczech bez znajomości języka – lista branżCzym zajmuje się komisjoner? – niezbędne kwalifikacje, zarobkiPłaca minimalna w Europie w 2022Praca dla par – zalety i wady. Na co warto zwrócić uwagę?
Z2J3. ile zajmuje nauka ukraińskiego
