Jakie dźwięki słyszą psy? Psy słyszą inne spektrum dźwięków niż ludzie. Zdrowy człowiek jest w stanie usłyszeć fale mieszczące się w zakresie od 20 do 20 000 Hz, jednak najbardziej wyczuleni jesteśmy na dźwięki o częstotliwości od 1 000 do 3 000 Hz. W przypadku psów jest inaczej.
Psy uczą się bardzo szybko, są inteligentne i dobrze rozumieją otaczające je świat. Nasi czworonożni przyjaciele dostosowują swoje zachowanie do warunków, w jakich aktualnie przebywają. Warto wiedzieć, że u psiaków dominują trzy zmysły: węch, słuch i wzrok, pozostałe dwa są o wiele mniej istotne (mowa o zmysłach smaku i dotyku). Wśród tych zmysłów to nie wzrok odgrywa najważniejszą rolę. W przypadku psa można użyć twierdzenia "wącham, więc jestem". Zdolność widzenia psa jest bardzo słaba, w porównaniu do ludzi wypadają o wiele gorzej. My posługujemy się głównie wzrokiem w postrzeganiu otaczającego nas świata, zaś psy używają wzroku jedynie jako potwierdzenia tego, co usłyszą i wyczują. Jak jest z widzeniem kolorów u psa? Dominują kolory żółty i niebieski, reszta to przeważnie szarości. Po co psom wzrok? W zasadzie tylko po to, żeby potwierdzić to, co już wiedzą, bo wcześniej albo coś wyczuły albo usłyszały. Najważniejsze: Zapach Zmysł węchu jest najważniejszym zmysłem u psa. Co ciekawe psiaki rozpoznają zapachy od 1000 do 10000 razy lepiej niż ludzie! Wynika to z 40 razy większej niż u człowieka wielkości obszaru mózgu odpowiedzialnego. Psy potrafią precyzyjnie określić skąd pochodzi dany zapach. Wyjątkiem jest czas, kiedy pies jest przegrzany - gdy zieje bardzo mocno, to o wiele słabiej odczuwa zapachy. Zmysł węchu jest u psów niezależny od oddychania, a nos jest stale nawilżany wydzieliną gruczołów śluzowych (cząsteczki zapachów rozpuszczają się w wodzie i dlatego lepiej gromadzą się na wilgotnej powierzchni psiego nosa). Czy wiesz, ile pies ma receptorów węchowych? jamnik - 125 mlnbloodhound - 300 mlnczłowiek - 5 mln Pofałdowana powierzchnia wewnętrzna nosa jest niemal tak duża, jak powierzchnia psiego ciała. Nabłonek węchowy w nosie dorosłego człowieka ma wielkość około 3 cm2, podczas, gdy w nosie przeciętnego psa zajmuje powierzchnię 130 cm2. Psi nos jest w stanie rozpoznać ok. 500 tys. zapachów, a człowiek zaledwie 2-4 tys. Reakcja psa na zapach to mniej niż 0,1 s zaś u człowieka wynosi 0,45 s. Pies wąchając zbiera informacje o otaczającym go świecie. Dlatego na spacerach znaczy teren - w moczu psa zawarte są wszystkie informacje: kto, kiedy, gdzie był. Jest to informacja, którą zostawia i którą chętnie odczytuje. Po drugie: Słuch Psy słyszą dźwięki o częstotliwości od 47 000 do 65 000 herców. Psy są bardzo wrażliwe na dźwięki o dużej częstotliwości, dlatego nerwowo reagują na dźwięk odkurzacza czy suszarki. Człowiek tych dźwięków po prostu nie słyszy a dla psa są one nie do zniesienia. Psy słyszą lepiej niż ludzie, ale tylko w niektórych zakresach dźwięków – człowiek słyszy dźwięki do 20 kHz, psy do 47-65 kHz. Przy wyższych częstotliwościach pies usłyszy cichsze dźwięki niż człowiek. A to oznacza, że jeżeli zdrowy pies nie reaguje na komendę to jest niezdyscyplinowany. Na końcu: Wzrok Wzrok psa jest dostosowany do pracy o zmroku i w przyćmionym świetle. Psiakom wystarczy zaledwie jedna czwarta światła potrzebnego ludziom. Podstawowe barwy, w jakich psy widzą świat, to żółty i niebieski (zielony, żółty, pomarańczowy widzą jako żółtawy, fioletowy jako niebieski, niebieskozielony i czerwony jako szary lub czarny). A teraz: Smak i Dotyk Zmysł smaku u psa jest podobny do naszego zmysłu. Psy podobnie jak ludzie rozróżniają smak słodki, gorzki, kwaśny i słony. Pies nie zje jednak niczego co jest słone, kwaśne lub gorzkie! A przynajmniej - nie powinien tego jeść. Bywa, że nielubiane przez psa smaki mogą być stosowane jako odstraszacze. Więcej informacji na temat ulubionych smaków naszych czworonożnych przyjaciół znajdziesz na stronie Na dotyku polegają głównie szczenięta. Maluchy nie mają jeszcze rozwiniętych innych zmysłów, stąd sugerują się głównie dotykiem. Dotyk ma dla psa działanie kojące - często przestraszonego psa wystarczy głaskać, aby się uspokoił. Pamiętajmy jednak, że pies, który ma złe doświadczenia związane z dotykaniem może reagować agresją. Jest to prosty odruch - pies boi się bólu, więc aby go uniknąć - atakuje. Co ciekawe szczenięta, które są często brane na ręce i dotykane są psychicznie bardziej stabilne i mniej skłonne do negatywnych zachowań. Dbasz o zbilansowaną i pełnowartościową dietę swojego pupila?Odwiedź stronę
Na podobnej zasadzie ma działać aparat słuchowy, który powinien trafić na rynek w przyszłym roku. Ma on pomagać osobom, które słyszą tylko na jedno ucho (w USA jest ich około 9 milionów). Jednostronna głuchota utrudnia lokalizowanie źródeł dźwięku, co czyni przechodzenie przez ulicę niebezpiecznym. Zmysł słuchu u psa jest drugim, po zmyśle powonienia, najskuteczniejszym, najbardziej wyrafinowanym, najsubtelniejszym instrumentem służącym do zbierania i analizowania informacji płynących z otoczenia. Pies rodzi się z zamkniętymi kanałami słuchowymi. Słyszeć zaczyna mniej więcej wtedy, kiedy otwiera oczy – około 10. dnia po urodzeniu, wcześniej odbiera jedynie wibracje za pomocą zmysłu dotyku. Jednak dopiero w wieku około trzech-czterech tygodni psi zmysł słuchu funkcjonuje już w pełni. Podobnie jak u większości drapieżników, psi słuch jest znacznie wrażliwszy i doskonalszy od tego zmysłu u człowieka. Dotyczy to zarówno słyszanego zakresu częstotliwości (wysokościd źwięku), natężenia dźwięków (głośności), jak i selektywności słuchu (rozróżniania tonacji). Wszyscy przedstawiciele rodziny psowatych słyszą i rozróżniają dźwięki z dużych odległości. Chociaż zasięg słyszalnych dźwięków jest szerszy u psa niż u człowieka, psy tylko w pewnym zakresie dźwięków słyszą lepiej niż ludzie: niektóre rodzaje dźwięków setki razy lepiej niż my, inne sygnały dźwiękowe psy i my odbieramy na mniej więcej tym samym poziomie. Fale dźwiękowe o wysokiej częstotliwości słyszalne są jako dźwięki wysokie, natomiast o niskiej częstotliwości jako dźwięki niskie. Przeciętny człowiek słyszy dźwięki o częstotliwości od 16 do 20 000 Hz (małe dzieci nawet do 23000), pies – od 16 do 47 000–-65 000Hz, przy czym zakres ten jest cechą osobniczą (niektóre źródła podają, że dolna granica u psa jest wyższa i wynosi około 60 Hz). Z wiekiem, zarówno u ludzi, jak i u psów, ta zdolność się pogarsza, zwłaszcza jeśli chodzi o wyższe dźwięki. Do utraty słuchu przyczynić się mogą także infekcje, zatrucia związkami chemicznymi, urazy mechaniczne i głośne dźwięki. Ostrość słuchu psa w zakresie niskich częstotliwości jest zbliżona do ludzkiej. Największe różnice w słyszeniu pomiędzy psem i człowiekiem występują na wysokich częstotliwościach. Chcąc skonstruować fortepian wydający dźwięki o częstotliwości 20 tys. herców (granica słyszalności dla człowieka), musielibyśmy dodać do instrumentu około 28 klawiszy (3,4 oktawy) dla prawej ręki, a przeciętny człowiek i tak nie byłby w stanie usłyszeć tak wysokich dźwięków. W przypadku psa, musielibyśmy dodać jeszcze 48 klawiszy dla prawej ręki. Dźwięki o częstotliwościach w przedziale od 65–-2000 Hz są mniej więcej tak samo słyszalne dla psów i dla ludzi. Pies potrafi także rozróżnić dźwięki różniące się o jedną ósmą tonu. Słyszy też dźwięki bardzo ciche, przy czym ich głośność zależy od wysokości – niskie dźwięki wymagają większej głośności. Co za tym idzie, pies potrafi usłyszeć dźwięk z większej odległości – około czterokrotnie dalszej niż człowiek. Tym – i umiejętnością rozróżniania charakterystycznej barwy dźwięków dla nas brzmiących podobnie, można tłumaczyć fakt, iż niektóre psy reagują na dźwięk kroków właściciela czy silnika jego auta, kiedy ten dopiero zbliża się do domu. To ta wrażliwość słuchu sprawia, że psy tak dobrze sprawdzają się jako stróże. Ponieważ pies słyszy wyższe dźwięki niż człowiek, możemy używać do ich przywoływania tzw. gwizdków ultradźwiękowych, których dźwięk jest dla nas w dużym stopniu niesłyszalny. Więcej o psim słuchu dowiesz się z całego artykułu z numru 3/2018, który dostępny jest w naszym e-sklepie wystarczy kliknąć TU... zwierzęta — nie tylko konie, krowy czy psy, ale także małe stworzonka polne, jak myszy, karczowniki, borsuki i nietoperze — szybko biegły do domku stojącego na skraju miasteczka, a duży ogród doktora zapełniał się zwierzętami, które próbowały się do niego dostać. Wiele wchodziło specjalnie dla nich przygotowanymi drzwiami.

Niby każdy człowiek wie, że psy słyszą inaczej niż ludzie i mają bardzo wrażliwy słuch. Nadal jednak mało kto zastanawia się, jak naprawdę funkcjonuje psi słuch i dlaczego niektóre dźwięki dla psa są nieprzyjemne, a inne wręcz przeciwnie. Warto wiedzieć, na jakie dźwięki pies reaguje negatywnie, a na jakie pozytywnie – to pozwoli Ci zrozumieć jego zachowanie i opiekować się nim jeszcze lepiej. 1. Niesamowity słuch psa – jak słyszą psy? 2. Dlaczego niektóre dźwięki drażnią psa? 3. Jakich dźwięków nie lubią psy? 4. Przyjemne dźwięki dla psa 5. Psia muzyka 6. Świat dźwięków uchem psa – podsumowanie Niesamowity słuch psa – jak słyszą psy? U psa słuch to drugi najbardziej rozwinięty zmysł – pierwszym jest węch. Na słuchu polegają dużo bardziej niż na wzroku. Ich uszy porusza aż siedemnaście mięśni, co pomaga im lepiej nastawiać je i dzięki temu wyłapać każdy dźwięk. Warto orientować się jak słyszy pies, dzięki czemu łatwiej będzie Ci zrozumieć, dlaczego w pewnych, określonych sytuacjach reaguje w konkretny sposób. Pies ma o wiele szersze spektrum słyszalnych dźwięków niż człowiek. W praktyce oznacza to, że jest w stanie usłyszeć dźwięki niesłyszalne ludzkim uchem. Dlatego w wielu sytuacjach Twój pies reaguje o wiele szybciej niż Ty – po prostu słyszy to, co dla Twojego ludzkiego ucha jest daleko poza zasięgiem. Wysoka częstotliwość, na której psy mogą słyszeć, dzikim przodkom psa pozwalała na polowanie – gryzonie były bardzo istotną częścią ich diety, a dzięki dobrze rozwiniętemu słuchowi, możliwe było słyszenie dźwięków, które wydają, więc psi przodkowie mogli łatwiej polować i namierzać swoje przyszłe ofiary. Dlaczego niektóre dźwięki drażnią psa? Tak duży zakres częstotliwości i tak czuły słuch psa to nie jest jedynie jego zaleta – niektóre dźwięki dla psa właśnie z tego powodu mogą być bardzo nieprzyjemne. Pies słyszy je o wiele bardziej wyraźnie, dlatego jest bardzo wrażliwy na hałas, zwłaszcza ten nagły i niespodziewany – psy to nadal w głębi duszy myśliwi i są bardzo czujne w takich sytuacjach, zaskoczone czymś głośnym mogą nawet wpaść w panikę. Nie można przewidzieć jakich dźwięków konkretnie będzie bał się każdy pies, bo każdy jest inny i może reagować zupełnie inaczej. Nadal jednak są takie rodzaje dźwięków, które drażnią psa bardziej niż inne. Co się do nich zalicza? Jakich dźwięków nie lubią psy? Większość psów nieswojo czuje się wtedy, gdy na zewnątrz trwa burza. Spora część z nich może się bać, trząść, wyć i próbować uciekać, by znaleźć bezpieczne miejsce i jakoś ten ciężki okres przeczekać. Nie Powszechnie znana jest umiejętność psów do wyczuwania burzy, jeszcze zanim ona faktycznie się rozpęta. Wszystko dlatego, że psy potrafią słyszeć wibracje powietrza, które są niesłyszalne dla ludzi. W takich okolicznościach burza nie tylko może przerażać psa głośnością grzmotów, ale też sprawiać wręcz fizyczny ból. Podobnie źle działają na psy wybuchy petard i fajerwerków – nagły hałas kojarzy się psom jednoznacznie z zagrożeniem, przed którym trzeba jak najszybciej uciec. Dodatkowo istnieją podejrzenia, że taki wybuch powoduje też u psa ból fizyczny – nie tylko przez głośność samego huku, ale też przez nagły wzrost ciśnienia w kanale słuchowym. Bardzo często psy boją się też dźwięków wydawanych przez odkurzacz – są głośne i pojawiają się w domu, czyli w miejscu, w którym pies chce czuć się bezpiecznie. Odkurzacz też porusza się, a warczące dźwięki przypominają psu drapieżnika, dlatego Twój pupil chce się bronić przed warczącym zagrożeniem. Sporo psów boi się też deszczu i nawet jeśli na ogół lubi szaleć w wodzie, deszczu unika. Może go po prostu denerwować sam fakt uderzania o niego zimnych kropel deszczu, to nigdy nie jest przyjemne uczucie. Może jednak chodzić o dźwięk wody – jej częstotliwość może być dla psa bardzo drażniąca i źle działać na jego słuch. Dźwięki, których nie lubią psy są bardzo różnorodne – pies może też zacząć się ich bać z biegiem czasu, na przykład pod wpływem nieprzyjemnego zdarzenia – wtedy zacznie dany dźwięk kojarzyć negatywnie i reagować na niego, nawet jeśli wcześniej nie miał z nim żadnego problemu. Przyjemne dźwięki dla psa Każdy właściciel psa doskonale zna dźwięki, na które reagują psy – do najpopularniejszych należy otwieranie lodówki, szeleszczenie papierkami, dźwięk otwierania puszki, czy dotykanie psich misek – to wszystko potrafi sprawić, że pies zmaterializuje się w Twoim polu widzenia praktycznie w ułamku sekund. Nawet jeśli wydawało Ci się, że chwilę wcześniej sobie głęboko spał. Do innych tak lubianych przez psy dźwięków należą też te, które kojarzą im się ze spacerem – na przykład brzdęknięcie psiej smyczy. Wszystkie te dźwięki są lubiane przez psy, bo kojarzą im się bardzo przyjemnie – z zabawą, spacerem lub jedzeniem. Czy istnieją jednak dźwięki, które pies lubi po prostu? Miłość psów do piszczących zabawek nie bierze się tylko z tego, że pies lubi się bawić. Piszczące zabawki dla bardzo wielu psów są bardziej interesujące i chętniej po nie sięgają, właśnie przez ten piszczący dźwięk, który psy lubią. Dzieje się tak dlatego, że piszczące zabawki dla psa, budzą instynkt myśliwego i przypominają polowanie na gryzonie. Piszczące dźwięki pobudzają je do aktywności i zachęcają do dalszej zabawy. Psia muzyka W toku badań nad psami naukowcy z Belfastu wykryli, że nie tylko przypadkowe dźwięki, ale też muzyka ma na psy pewien wpływ. O ile na muzykę pop zwierzęta nie reagowały jakoś specjalnie, tak muzyka metalowa pobudzała je i zmuszała do szczekania, z kolei muzyka klasyczna działała na nie uspokajająco i usypiająco. Na kanwie tych badań powstały nawet całe płyty z utworami relaksacyjnymi dla psów, w której spokojne dźwięki muzyki klasycznej mieszają się z dźwiękami natury i pomagają uspokajać psy. Pod jej wpływem czworonogi mają szansę mniej się bać i spokojnie zasnąć. Świat dźwięków uchem psa – podsumowanie Warto wiedzieć, jak słyszą psy, by rozumieć, jakie czynniki powodują, że pies się boi lub wręcz przeciwnie – bardzo się cieszy. Psie ucho jest naprawdę niezwykłe i bardzo rozwinięte – słuch to drugi po węchu, najważniejszy zmysł zwierzęcia. Dźwięki, których nie lubią psy to bardzo często gwałtowne wystrzały i odgłosy, które jednoznacznie kojarzą się z zagrożeniem – wtedy pies instynktownie chce uciekać. Zbyt głośne odgłosy mogą też sprawiać psu wiele bólu, dlatego Twój pupil chce być jak najdalej od nich. Jednym z najprzyjemniejszych dla psa dźwięków – poza tymi, które są bezpośrednio kojarzone z nadchodzącym posiłkiem – jest pisk gumowych zabawek, dlatego psy tak chętnie po nie sięgają. Te dźwięki budzą w nich instynkt myśliwski i zachęcają do zabawy. Psy lubią słuchać muzyki, zwłaszcza muzyki klasycznej. Gatunki muzyczne oraz rodzaj muzyki nie jest więc dla nich obojętny.

1,9. Każdego dnia słyszymy tysiące odgłosów i dźwięków. W niniejszej publikacji wyjaśnimy, co dokładnie odbiera nasz organ słuchu, a czego nie odbiera, oraz jak różni się ludzki zmysł słuchu od słuchu innych istot żyjących. My – ludzie – słyszymy nie same odgłosy, lecz raczej połączenie częstotliwości, czyli
Wiemy, że psy kochają swoje zabawki. Oglądanie, jak radośnie przeżuwają i rzucają swoją ulubioną niezniszczalną zabawkę lub próbują odkryć smakołyki w trudnej układance, to ogromna przyjemność. Ale jeśli chodzi zabawki, jest jedna rzecz, która wielu właścicieli zastanawia – co takiego jest w piszczących zabawkach? Dla ludzi są one trochę irytujące, ale psy nigdy nie mają ich dość. Pies może piszczeć zabawką przez godzinę, a potem wrócić do niej, jakby to była nowa zabawka! Dlaczego psy tak bardzo lubią piszczące zabawki? Popularna teoria podzielana przez wielu psich ekspertów brzmi: piszczenie przypomina im dźwięk ofiary, bo psy zaprogramowane są, aby polować i zabijać. Oczywiście współczesne psy nie muszą polować na pożywienie, bo czeka ono na nie codziennie w misce, ale to zachowanie jest instynktowne. Historia wielu ras wiąże się ze ściganiem i łapaniem zwierząt. Np. labradory i weimary były hodowane jako psy myśliwskie, a małe rasy psów, takie jak Yorkshire Terrier, były kiedyś używane do ścigania i zabijania gryzoni. Teorię tę dodatkowo wzmacnia obserwacja ras innych niż myśliwskie. Samojed, pies zaprzęgowy, nie jest tak zainteresowany piszczącymi zabawkami, ponieważ został wyhodowany, aby skupić się na szlaku i nie rozpraszają go małe stworzenia w pobliżu. Ale nie jest to sztywna zasada, ponieważ niektóre rasy, niezależnie od swoich przodków, mogą kochać piszczące zabawki. Pomyśl o tym w ten sposób: kiedy coś sprawia ci przyjemność i radość, chcesz to robić dalej. To samo dotyczy psów. Kiedy pies gryzie piszczącą zabawkę, słyszy dźwięk, który wyzwala satysfakcjonującą nagrodę słuchową. Badania wykazały, że niektóre dźwięki, takie jak piskliwa zabawka, aktywują w mózgu ośrodek nagrody, który uwalnia dopaminę. Ta zaś poprawia samopoczucie. Te radosne odczucia zachęcają psiaka do wielokrotnego powrotu do piszczącej zabawki, wywołując pętlę zachowań. Czy zauważyłeś, że Twój szczeniak często lubi bawić się piszczałką tuż obok Ciebie? Może być ku temu jakiś ukryty motyw. Gdy tylko włączymy się w zabawę, podnosząc piszczącą zabawkę, uwalnia to dopaminę i oksytocynę, które cementują waszą więź. A może zauważasz, że Twój pies zachowuje się inaczej, gdy bawi się piskliwymi zabawkami o wysokim i niskim tonie? To możliwe. Wysokie dźwięki mają tendencję do zachęcania do aktywności, podczas gdy niższe, dłuższe dźwięki są bardziej uspokajające. Mimo to niektóre psy nie przepadają za piszczącymi zabawkami, bez względu na to, jak brzmią. Jeśli pies odsuwa się lub wydaje się przestraszony, kiedy piszczysz zabawką, prawdopodobnie jej dźwięk go niepokoi. Z punktu widzenia rozrywki to nic wielkiego, ale brak zainteresowania może wskazywać na inne problemy. Jeśli pies doświadcza dużej wrażliwości na dźwięki, skonsultuj się ze swoim lekarzem weterynarii, aby rozwiązać problem strachu przed hałasem. Ponadto Twój pies może nie być zainteresowany zabawką z powodu bólu zębów lub jamy ustnej, który uniemożliwia mu ugryzienie piszczałki. Najfajniejszym sposobem wykorzystania piszczałki jest przyciągnięcie uwagi psa podczas robienia zdjęć. Gdy pies jest w pozycji siad/zostań, ściśnij zabawkę, aby zwrócić jego pełną uwagę. W ten sposób otrzymasz najlepsze ujęcie do zdjęć – gdy pies siedzi z podniesionymi uszami, jasnymi oczami i skupionym, czujnym wyrazem twarzy. Jakie jest niebezpieczeństwo w dobrej, staromodnej, instynktownej zabawie? Żadne… chyba że twój pupil połknie piszczałkę lub jej „nadzienie” po tym, jak rozerwie zabawkę na strzępy. Niektóre psy kończą z niedrożnością jelit, która wymaga operacji. Dlatego tak ważne jest, aby mieć psa na oku, gdy bawi się zabawkami, zwłaszcza piskliwymi. Na rynku nie brakuje piszczących zabawek. Niektóre są ładniejsze i wyglądają przyjemniej niż inne, ale tak naprawdę liczy się trwałość i bezpieczeństwo. Pluszowe, wypchane zabawki są najmniej trwałe i najprawdopodobniej ulegną szybkiemu zniszczeniu. Lepsze są zabawki gumowe lub plastikowe, najlepiej z prążkowaną lub kolczastą powierzchnią, ponieważ pomaga to w czyszczeniu zębów i dziąseł psa podczas żucia. Nabierz także nawyku sprawdzania zabawek swojego psa pod kątem uszkodzeń, aby zapobiec niebezpieczeństwu. I na koniec najważniejsza wskazówka dla właścicieli, których piszczące zabawki doprowadzają do szaleństwa. Psy słyszą bardzo wysokie dźwięki, które nie są słyszalne dla ucha ludzkiego. Istnieją „ciche” piskliwe zabawki, które działają na częstotliwościach niesłyszalnych dla ludzi, a dających frajdę z zabawy naszym czworonogom. Naukowcy ze Szwecji poinformowali o znalezieniu szczeniaka, który zamarzł 18 tysięcy lat temu na terenie dzisiejszej Syberii. Nie wiedzą tylko, czy jest to wilk, czy pies, a może ich wspólny array(26) { ["tid"]=> string(5) "13122" ["fid"]=> string(2) "12" ["subject"]=> string(22) "Dorośli nie słyszą?" ["prefix"]=> string(1) "0" ["icon"]=> string(1) "8" ["poll"]=> string(1) "0" ["uid"]=> string(1) "0" ["username"]=> string(7) "~Anonim" ["dateline"]=> string(10) "1164204836" ["firstpost"]=> string(6) "123144" ["lastpost"]=> string(10) "1164229308" ["lastposter"]=> string(5) "Slavo" ["lastposteruid"]=> string(4) "8071" ["views"]=> string(4) "8196" ["replies"]=> string(2) "19" ["closed"]=> string(1) "0" ["sticky"]=> string(1) "0" ["numratings"]=> string(1) "0" ["totalratings"]=> string(1) "0" ["notes"]=> string(0) "" ["visible"]=> string(1) "1" ["unapprovedposts"]=> string(1) "0" ["deletedposts"]=> string(1) "0" ["attachmentcount"]=> string(1) "0" ["deletetime"]=> string(1) "0" ["mobile"]=> string(1) "0" }

Zakres słyszenia dźwięku. Zakres częstotliwości u zdrowego człowieka wynosi od 20 Hz do 20 kHz. Próg słyszalności w decybelach wynosi 0 dB, a próg bólu około 130 dB. Najmniejsza zmiana, jaką możemy usłyszeć, to około 3 dB. Aby dźwięk subiektywnie wydawał się dwa razy głośniejszy, musi wzrosnąć o około 10 dB.

Dźwięki wydawane przez psa mają różne znaczenie, zależne nie tylko od samego brzmienia, ale także od kontekstu. Sprawdź, co może znaczyć szczekanie, wycie i piszczenie u psa! Co oznaczają dźwięki wydawane przez psa? Najbliżsi krewni naszych pupili, czyli wilki, wcale nie wydają z siebie zbyt dużo odgłosów – ich repertuar ogranicza się głównie do wycia i warknięć, a ich komunikacja polega przede wszystkim na subtelnej mowie ciała. Jednak domowe psiaki na skutek udomowienia musiały wykształcić bardziej oczywisty dla ludzi sposób komunikacji. Miliony lat życia przy boku człowieka sprawiły, że dzisiejsze czworonogi umieją wydawać z siebie całą gamę przeróżnych dźwięków. Dla wprawionego psiarza ich znaczenie nie jest żadną tajemnicą. Co chcą nam powiedzieć psy? Szczekanie Niektóre dźwięki wydawane przez psa mają bardzo wiele znaczeń. Zalicza się do nich szczekanie, czyli krótkie, gwałtowne dźwięki mogące występować pojedynczo i w krótkich lub dłuższych seriach. Ten rodzaj psich odgłosów różni się także w samym brzmieniu poszczególnych szczeknięć i odstępami pomiędzy nimi. Następujące w długiej serii wysokie szczeknięcia mogą oznaczać frustrację lub towarzyszyć lękowi separacyjnemu. Ostre, monotonne szczekanie związane jest często z pilnowaniem terenu i reakcją na niepokojące dźwięki. Pojedyncze głośne szczeknięcia bywają natomiast próbą zwrócenia na siebie uwagi – na przykład wymuszenia jedzenia czy zaproszeniem do zabawy. Niskie, głębokie szczeki mogą być związane z niepewnością towarzyszącą spotkaniu psa z dziwnym przedmiotem czy nieznanym zwierzęciem. Warczenie Psy wydają ten dźwięk w dwóch, skrajnie różnych sytuacjach – gdy chcą nas ostrzec przed ugryzieniem i podczas zabawy. Ostrzegawcze warczenie może być związane z obroną zabawki lub jedzenia („nie zabieraj, bo ugryzę!”), odczuwanym przez psa bólem podczas dotyku („przestań, tam mnie boli!”) czy ze strachem („boję się, jak nie przestaniesz, to będę musiał się bronić!”). Za warczenie nigdy nie wolno psa karać! Groźnie warczący pies jasno pokazuje nam, że tak naprawdę wcale nie chce nas ugryźć. Gdy tylko zabierzemy rękę lub odejdziemy, najczęściej natychmiast przestanie warczeć i poczuje ogromną ulgę, że udało mu się w ten sposób uniknąć konfliktu. Jeśli jednak będziemy ignorować ostrzeżenia… Sami będziemy sobie winni! Ostrzegawcze warczenie można bez problemu odróżnić od zabawowego. Różnice polegają nie tylko na jego brzmieniu, ale także na całej postawie ciała zwierzaka. Rozluźniony pysk i luźno machający się ogon podczas zabawy szarpakiem mówią nam, że warczenie jest tylko żartem! Wycie W tym dźwięku specjalizują się przede wszystkim rasy północne – husky i malamuty. Jednak wiele innych psiaków także uniesie łeb do góry i zawyje na dźwięk karetki czy monotonnego dzwonka w telefonie. Wycie to wyjątkowo zaraźliwy dźwięk i wystarczy, by jeden psiak w domu miał skłonność do wycia, by w bardzo krótkim czasie cała reszta psiej rodziny przyłączyła się do serenady. Przypuszcza się, że wycie to dla psów sposób porozumiewania się z resztą swojej grupy na długie dystanse. Najprawdopodobniej dlatego czworonogi cierpiące na lęk separacyjny często wyją – nawołują swojego zgubionego opiekuna! Skomlenie Ten dźwięk wielu opiekunom czworonogów kojarzy się z próbą zwrócenia na siebie uwagi przez psa – i słusznie! Popiskiwać mogą zwierzaki muszące pilnie wyjść na dwór, żebrzące o jedzenie, a także proszące o głaskanie lub pomoc w wyciągnięciu piłki zza kanapy. Dźwięk ten mogą wydawać również czworonogi, które czymś się stresują, frustrują lub po prostu się nudzą. Piszczenie Piski to dźwięki wydawane przez psy, gdy coś je zaboli. Może być to głośne piśnięcie, jakie wydają szczeniaki, gdy zostaną zbyt mocno ugryzione w zabawie przez rodzeństwo lub popiskiwanie towarzyszące dłuższemu bólowi, na przykład zranionej łapy czy bólowi brzucha. Wzdychanie Ciężkie sapnięcie może oznaczać u psów dwie rzeczy. Jedną z nich jest zadowolenie i zrelaksowanie – tak będzie wzdychał psiak, który po powrocie z długiego spaceru padnie zmęczony na wygodne posłanie. Westchnienie może jednak oznaczać także rozczarowanie. Czworonóg, któremu nie udało się zachęcić cię do zabawy albo właśnie usłyszał, że na spacer musi jeszcze chwilę poczekać, całą sprawę podsumuje zrezygnowanym westchnięciem. Inne dźwięki wydawane przez psa Oczywiście to nie wszystkie odgłosy, jakie mogą wydawać nasze czworonogi. Psiaki mające bliską relację z ludźmi rozwijają nieraz całą gamę różnorodnych, wyjątkowych dla danego zwierzaka dźwięków, które ich opiekun bezbłędnie odczytuje. Mogą być to przeróżne postękiwania, wyższe lub niższe jęki, a nawet harkoty! Podziel się tym artykułem:Aleksandra ProchockaSpecjalista do spraw żywienia psów, zoopsycholog, wolontariusz w Schronisku na Paluchu. Absolwentka studiów magisterskich na Wydziale Nauk o Zwierzętach, SGGW. hBZ2V.
  • d0z77fqzn4.pages.dev/255
  • d0z77fqzn4.pages.dev/190
  • d0z77fqzn4.pages.dev/217
  • d0z77fqzn4.pages.dev/191
  • d0z77fqzn4.pages.dev/284
  • d0z77fqzn4.pages.dev/392
  • d0z77fqzn4.pages.dev/260
  • d0z77fqzn4.pages.dev/59
  • d0z77fqzn4.pages.dev/62
  • dźwięk który słyszą tylko psy